آسیب سر: افرادی که دچار آسیب های سر می شوند ، بیشتر در معرض ابتلا به پارکینسون هستند.
دیگر داروهایی که ممکن است برای پارکینسون تجویز شوند، عبارت‌اند از: آپومرفین، بنزتروپین، آمانتادین و داروهای آنتی‌کولینرژیک. همه‌ی این داروها می‌توانند در کنترل علائم کمک کنند.
۱. سفت‌شدن عضلات: بیشتر افراد مبتلا به پارکینسون در برخی از اندام‌های خود دچار سفتی می‌شوند که دشوارشدن حرکت‌دادن قسمت‌هایی از بدن آن‌ها را موجب می‌شود.
این گروه های غذایی ممکن است خطر ابتلا به پارکینسون را افزایش داده یا روند پیشرفت آن را تسریع کنند.
عوامل محیطی : در صورتی که افراد در معرض آفت کش ها و علف کش ها قرار بگیرند خطر ابتلا به پارکینسون در این افراد بیشتر می باشد.
پارکینسون بیماری پیشرونده‌ای است و علائم آن با گذشت زمان بدتر می‌شوند. این بیماری می‌تواند علاوه‌بر حرکات فرد، روی بینایی و خواب و سلامت روانی او هم تأثیرگذار باشد.
خاصیت آنتی اکسیدانی چای سبز به خوبی شناخته شده است. از دیگر خواص این چای می توان به موارد زیر اشاره کرد:
کار درمانی: در این روش ، متخصص می تواند قسمت ها و اندام هایی که اختلال در آن ها ، در زندگی روزمره شما اثر منفی گذاشته را شناسایی کرده و روی آن مسئله کار کنند به این ترتیب می توانید فعالیت های روزمره خود را به خوبی و بدون نیاز به دیگران انجام دهید.
یا فلج لرزان ، پس پارکینسون درمان دارد؟ از آلزایمر دومین بیماری مهم جهان می باشد. این بیماری، به معنای مرگ و اختلال عملکرد سلول های عصبی یا نورون ها می باشد. نوعی اختلال پیش رونده سیستم عصبی مرکزی است و روی سلول های عصبی مغز تولید کننده دوپامین تاثیر می گذارد.
الکترودی نازک که در قسمتی از مغز قرار داده می‌شود که عامل بُروز علائم است (برای بیشتر بیماران در هر طرف مغز یک الکترود کاشته می‌شود)
درمان مناسب پیش آگهی را بهبود می بخشد و طول عمر را افزایش می دهد.
علائم غیر حرکتی علائم حرکتی مانند سفتی عضلات و لرزش بیشتر برای ارزیابی پیشرفت بیماری پارکینسون استفاده می شود. با این حال، علائم غیر حرکتی نیز رایج است.
در این مرحله استقلال فرد مبتلا به پارکینسون کمتر می شود. در مرحله ۴، می توان بدون کمک ایستاد.
حرکات به طور قابل توجهی کندتر می شوند ، که در نتیجه، فعالیت ها هم کندتر می شوند. مسائل مربوط به تعادل نیز اهمیت بیشتری پیدا می کنند و بنابراین سقوط و افتادن بیشتر شایع می شود.